Ήταν ένας αξιόλογος άνθρωπος ο οποίος αγάπησε την Ερεσό και τη λαογραφία της. Γεννημένος το 1931 προσέφερε τις υπηρεσίες του στο "Θεοφράστειο" Σχολείο Ερεσού. Με προσωπικούς του κόπους και προσπάθειες είχε συγκεντρώσει σπουδαίο λαογραφικό υλικό με παραδοσιακά αντικείμενα, ενδυμασίες, παλιά γεωργικά εργαλεία και είχε ιδρύσει στην Ερεσό το Λαογραφικό Μουσείο στο χώρο όπου σήμερα στεγάζεται το Νηπιαγωγείο Ερεσού. Μαζί με τον αείμνηστο καθηγητή Ιγνάτιο Παπάζογλου υπήρξαν μέλη του Φιλανθρωπικού Σωματείου Ερεσού "Σωκράτης & Βικτωρία Σαχλού" το οποίο βοηθούσε οικονομικά μαθητές, σπουδαστές και ενδεείς συγχωριανούς μας. Κατά τις δεκαετίες 50 - 60 ασχολήθηκε με την παραγωγή σύκων στο Συνεταιρισμό Ερεσού. Είχα την τιμή το περασμένο καλοκαίρι να τον επισκεφθώ και να του πάρω συνέντευξη σχετικά με τη συκική παραγωγή της Ερεσού και από εκεί να λάβω απίστευτες πληροφορίες για τον πολιτισμό της Ερεσού, τη λαογραφία και την παραγωγή της.