Η Δασκάλα μουσικής, κα Γωγώ Φιλίππου-Τζινιέρη

έδωσε συνέντευξη στην κα Ρίτσα Τεντολούρη-Πιπερά

Στην Ερεσό στον ίδιο τόπο, που έζησε και μεγαλούργησε , η αρχαία ποιήτρια Σαπφώ, που το έργο της την καταξίωσε παγκόσμια , βγήκε πάλι σεργιάνι, τραγουδώντας μελοποιημένα τα ποιήματά της, παρέα με τα παιδιά της παιδικής και της μικτής χορωδίας Ερεσού και τους κατοίκους της, χάρη στη δασκάλα μουσικής, κα Γωγώ Φιλίππου-Τζινιέρη. Αυτή είναι και η αφορμή, για να καταγράψω και να σας μεταφέρω τη συνομιλία που είχα μαζί της και να γίνει γνωστή η προσπάθεια που κάνει, για να εμφυσήσει μουσική συνείδηση στα παιδιά της Ερεσού.

Ρ.Π. Κα Φιλίππου, δώσε μας κάποια βιογραφικά στοιχεία για να σε γνωρίσουν καλύτερα κι όσοι δεν σε ξέρουν.

Γ.Φ. Γεννήθηκα στη Καλαμάτα, όπου κι έζησα μέχρι τα δεκαοχτώ, τελειώνοντας τη βασική εκπαίδευση μου, παρακολουθώντας συγχρόνως μαθήματα πιάνου. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Αθήνα φοιτώντας, σε διάφορα ωδεία, όπως το Απολλώνειο Ωδείο, την Τερψιχόρειο μουσική σχολή και το Λυρώδειο Ωδείο, παίρνοντας δίπλωμα στο πιάνο, στην αρμονία και στην αντίστηξη. Επίσης παρακολούθησα κύκλο μαθημάτων και σεμιναρίων μουσικοκινητικής αγωγής orff και Dalcroze για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας στη Σχολή Μωραiτη. Εργάστηκα στην Αθήνα σε ωδεία και νηπιαγωγεία, ενώ παρέδιδα και ιδιαίτερα μαθήματα για έντεκα χρόνια. Τη μουσική την ξεκίνησα ως χόμπυ! Όταν έδινα πανελλήνιες ήθελα να σπουδάσω ψυχολογία η νηπιαγωγός, τελικά έκανα το χόμπυ μου επάγγελμα, έγινα μουσικός κι ίσως καλύτερα, γιατί είμαι πολύ ευχαριστημένη με αυτό που κάνω.

Ρ.Π. Λέγεται ότι ο ορισμός της ευτυχίας είναι να έχεις το χόμπυ σου ως επάγγελμα.

Γ.Φ. Θυμάμαι όταν ήμουνα μικρή κοίταζα με λαχτάρα ένα αρμόνιο στη βιτρίνα, οι γονείς μου, πολύτεκνη οικογένεια, δεν μου το αγόραζαν θεωρώντας το ένα παιδικό καπρίτσιο κι ο αδελφός μου με το χαρτζιλίκι του, μου πήρε ένα κουρδιστό πιανάκι με ουρά. Ήταν το πρώτο μου πιάνο!

Ρ.Π. Η Ερεσός πότε ήρθε στη ζωή σου;

Γ.Φ. Ένα καλοκαίρι, ακολούθησα τη παρέα μου στη Μυτιλήνη για διακοπές και γνώρισα το σύζυγό μου Σαράντη Τζινιέρη. Έρωτας είναι λοιπόν η αιτία. Παντρευτήκαμε μετά από τρία χρόνια και πήραμε την απόφαση να εγκατασταθούμε μόνιμα στην Ερεσό. Αποκτήσαμε δύο παιδιά. Στην αρχή είχα σταματήσει να διδάσκω μουσική, γιατί δεν μου είχε ζητηθεί. Κάποια στιγμή κλήθηκα από μια οικογένεια στην ‘Αντισσα να προετοιμάσω τα παιδιά της για εξετάσεις στο πιάνο κι έτσι το ένα έφερε το άλλο. Όταν τα παιδιά μου ήταν τριών χρόνων ,έφτιαξα μια ομαδούλα, και δίδαξα το μουσικοκινητικό σύστημα οrff. Μετά από λίγο καιρό, δημιουργήθηκε η χορωδία των ενηλίκων, η παιδική χορωδία και τα ιδιαίτερα μαθήματα.

Ρ.Π. Τι σου προσφέρει η ενασχόληση με τα μαθήματα μουσικής και τη χορωδία, εδώ στο χωριό.

Γ.Φ. Βρέθηκα μακριά από την οικογένειά μου, την Αθήνα τη δουλειά μου. Αυτή η απραξία τον πρώτο καιρό μου στοίχισε πολύ. Τώρα που δραστηριοποιήθηκα ξανά, νοιώθω πολύ χαρούμενη και ικανοποιημένη.

Ρ.Π. Για τα παιδιά τι σημαίνει και πως κατάφερες να τα εμπνεύσεις. Η στιγμή, η σκηνή, που τα απολαύσαμε να τραγουδούν μελοποιημένη αρχαία ποίηση με συνοδεία αρχαίας λύρας, ήταν τόσο συγκινητική! Όπως κι όταν τα ακούσαμε να τραγουδούν Χατζιδάκη, Θοδωράκη κι άλλους έντεχνους καλλιτέχνες. Θεωρώ ότι τους δημιουργείς μουσική συνείδηση κι αυτό είναι τόσο σημαντικό.

Γ.Φ. Τα παιδιά, από τη στιγμή, που με εμπιστεύτηκαν και με αγάπησαν, δέχονται αυτό που τους προσφέρω Και είναι εύκολο να τα βάλεις σε ένα δρόμο. Θέλει υπομονή, αν δεν τα πιέζεις μπορούν να κάνουν θαύματα. Πρέπει να τα ακούς, γιατί πάντα έχουν κάτι να σου πουν, να τα επιβραβεύεις, να τα χειροκροτείς, να τα αγαπάς.

Ρ.Π. Ποιούς συνθέτες ξεχωρίζεις;

Γ.Φ. Αγαπημένος όλων, ο Χατζιδάκις κι αυτό φαίνεται από την επιλογή τραγουδιών, που διδάσκω στη χορωδία. Αλλά και πολλοί άλλοι. Έχουμε τεράστιο πλούτο συνθετών και στιχουργών στην Ελλάδα, αστείρευτο!

Ρ.Π. Από τους κλασικούς;

Γ.Φ. Σοπέν, Μπετόβεν, Μότσαρτ Γκριγκ και πολλοί άλλοι, αλλά όταν είχα να παίξω Μπαχ σε εξετάσεις, κατάφερνα και συγκινούσα τους δασκάλους μου.

Ρ.Π. Τι είναι για σένα μουσική, είναι μαγικός τρόπος έκφρασης; Είναι δημιουργική ανησυχία; Είναι και τα δύο;

Γ.Φ. Είναι ιδιαίτερος τρόπος μαγικής έκφρασης

Ρ.Π. ’Εχεις δοκιμάσει να συνθέσεις δική σου μουσική;

Γ.Φ. Όχι, αλλά στη χορωδία ,είμαι υποχρεωμένη να γράψω όλες τις φωνές , παρακολούθησα και ειδικά σεμινάρια φωνητικής και χορωδίας ώστε να μπορέσω να δημιουργήσω τόσο την παιδική όσο και την χορωδία των ενηλίκων.

Ρ.Π. Είσαι αυστηρή στην επιλογή των φωνών;

Γ.Φ. Όχι. Καταλαβαίνω ότι η συμμετοχή κάποιου σε μια χορωδία, ειδικότερα σε μια επαρχιακή κωμόπολη, όπως είναι η Ερεσός, και ιδίως τους χειμερινούς μήνες, είναι μια διέξοδος δημιουργική, που βγάζει τον άλλον έξω από το σπίτι, μακριά από την τηλεόραση και από την καθημερινότητα και βοηθάει πολύ ψυχοσωματικά. Έτσι δίνω την ευκαιρία της συμμετοχής ακόμα και σε αυτούς που δεν είναι και τόσο τέλειες φωνές. Άλλωστε με τον καιρό και με την άσκηση βελτιώνονται όλοι. Και πιστέψτε με, δουλεύουν πολύ σκληρά! Έχουν μια θέληση και μια υπομονή που με εντυπωσιάζει! Όλοι οι χορωδοί μου είναι άξιοι θαυμασμού!

Ρ.Π. Τι θα συμβούλευες, όσους διστάζουν να πραγματώσουν τα όνειρά τους.

Γ.Φ. Να προσπαθούν και να δουλεύουν μέχρι να τα καταφέρουν. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή.

Ρ.Π. Ευχαριστούμε Γωγώ για ότι προσφέρεις στην Ερεσό με τη δουλειά σου.

Λένε ότι καλλιτέχνης είναι αυτός που φέρνει την αλλαγή. Η Γωγώ Φιλίππου μια αλλαγή την έφερε στην Ερεσό.